Raoul De Keyser (°1930) is een van de meest subtiele abstracte schilders van zijn generatie. Zijn oeuvre is tegelijk poëtisch, kwetsbaar en geraffineerd.

Na de periode van de Nieuwe Visie gaat hij vanaf de jaren zestig en zeventig op zoek naar een eigen manier om herkenbare voorwerpen uit het dagelijkse leven abstract weer te geven als kleurvlakken en lijnen. Zijn extreme abstracties zijn echter geen kille geometrische vormen in harde kleuren, maar integendeel poëtisch geschilderde illusies, als verstilde restanten van een concrete realiteit.

Omdat de schilder veelal vertrekt van persoonlijke voorwerpen of herinneringen, is elke weergave die hij schildert een zoektocht naar de juiste uitdrukking van het juiste beeld. Om die reden is een schilderij van De Keyser nooit echt af; het is een proces is dat laag per laag wordt opgebouwd, en waarvan de overschilderingen zichtbaar blijven aan de rand van het doek. Omdat de abstractie van een voorwerp of herinnering verschillende vormen, motieven en kleuren kan aannemen, gaat de zoektocht naar perfectie vaak verder in een volgend werk, waardoor er reeksen ontstaan met herkenbare patronen. Dit proces van overschilderen en herschilderen maakt het oeuvre van De Keyser tot een boeiend labyrint van kleur, vorm en gevoel. De betekenis van zijn werk ligt niet zozeer in de herinnering van een bepaalde realiteit, maar in de zoektocht naar de absolute weergave ervan.
De zeefdruk Element is wat dat betreft een exemplarisch beeld uit het oeuvre van de schilder. De combinatie van kleur, compositie en herhaling levert een beeld op dat in perfecte harmonie leeft met zichzelf.
Dat de kunstenaar ook groot belang hecht aan de frisheid van zijn grafisch oeuvre, blijkt uit het feit dat hij de zeefdruk Element nog met gouache heeft opgehoogd. De vier witte stippen, opvallend buiten het centrum van het beeld gehouden, werden met enkele eenvoudige penseeltoetsen aan ieder exemplaar toegevoegd.